"Bir Selam Bin Ah..."
Bir kaç aydır uzaklardaydım sevgilim …
Mutlu görünürsem ,
yolunda gitmeyen şeylere rağmen gülersem,
hayata meydan okursam
iyi olurum sandım.
Olduğum yerden
bir adım bile kıpırdayamadığım gibi
mücadele ettikçe yerden yere çakıldım.
Hiç sana anlatılan mutlu kadın olamadım...
Yüzümden düşen bin parça .
Bini de sensin hâla..
Öyle zor zamanlardı ki…
Kıyamet gibi günlerdi .
Kaç kere hüzün…
kaç kere kahır…
Biliyor musun kaç kere öldüm ?
Saydın mı kaç kere öldürdün ?
Düşün beni gömdüğün yeri.
Kimsesizliğimi…
Yoklama beni öldüğüm yerden…
Bir kara haber gibi,
çökme üstüme yeniden…
Kim tutarsa tutsun elimden
Kalkamam artık yerimden.
Sen öyle bir kırdın ki kanatlarımı...
Uçmayı unuttum .
Karanlık bir girdap oldu yokluğun.
Ve ben defalarca düştüm içine...
Boş sokaklara kustum içimdeki tüm hisleri...
Çektiğim acının her milimini bildiğin halde,
Sen benim heba oluşuma
göz göre göre sustun..
Konuşmana en ihtiyacım olduğu günlerde
sen benim ölümüme sustun...
Aramıza koyduğun sessizlikte
can vermiş kelimeler var .
Karbeyaz bir sevgiye hazırladığın
zifiri siyah bir son var.
Yolunda gitmeyen şeyler,
vaktinde tutulmamış sözler…
Kaçan hevesler...
Tek yönlü biletler...
Benim kulaklarımda hala,
koca bi şehrin
ardımdan yaktığı ağıt var.
Şimdi aklına estiği gibi
seslenemezsin bana yeniden...
Benim sende iki kelam edemediğim
bin asırlık ahım var...
İçimdeki senle yaşamamak için
içimi öldürdüm ben.
Öyle güzel kıldım ki aşkının cenazesini.
Yokluğunu kadere
seni Allaha havale ettim.
Öyle güzel kandırdım ki kendimi
Unuttum yollarındaki dikenli taşların ,
ayaklarımı nasıl parçaladığını.
Unuttum yerime koyduğun kadınların,
ihanet sarısı saçlarını...
Bağır çağır savaşların ortasında
beni bir başıma bırakışlarını unuttum...
Sana dair içimde zerre sevgi kalmadığına,
Ben dahil herkesi inandırdım…
Mutlu bulutları taşıyan
bir gökyüzüydü gözlerin...
Ben o gökyüzünden düşeli çok oldu...
Sığınmak için yeniden gölgene
Acılarımı böle böle
sana geri gelemem.
Bu defa s/aklayamam seni kendime.
Nolur bir daha ayyuka çıkma…
Uyanma içimdeki mezardan...
Kal ait olduğun yerlerde.
Sen bana bazı aşkların
vedayı bile hak etmediğini
çok güzel öğrettin...
Yoklama beni öldüğüm yerden…
""Ben sana veda edemem .
Son kez gülersin,
evime dönemem .”"
…
ESRA NİZAM
Esra NizamKayıt Tarihi : 22.7.2025 06:20:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!