Bir Selam Şiiri - Nimetullah Sucu

Bir yeryüzü denkleminin,
Çok bilinmeyenli yanıysa hayat
Her değişkende ayrı bir sonuca
Ulaştırır insanı zaman
Yine de başka çokluklara meyletmez
Kendi yalnızlığını,
Kendi gölgesiyle doldurur insan
Varlık coğrafyamız üzerinde her lisan
Aynı saz üzerinde ayrı teller gibidir
Ama perdesi birdir aykırı sesimizin
Uzadıkça tükenen yollar gibidir
Ayrılık lanetinin kör kavşağında
Önünde taze anılarla duruyor masan
Şu milatsız ömrümün her kuşağında
Kitapların arasında bir “sen” olmasan
Yakardım Roma Güneşinin Baalbekini
Ve ısıtırdım cehennemin bebeklerini
Boş sözler tapınağı, sayfalar yığınağı
Kütüphane benim için bir sevgi sağanağı
Kitapların arasında “sen” olmasan
Yakardım yalanlarla dolu arşivi
Ve Prometheus’un yazgısı gibi
Tanrılardan ateş çalıp,
Aşkımı onun külünden yaratırdım...
Belki o zaman,
Yılların, yolların ve sırların
Türevi olurdun
Ve tek bilinmeyen de ben olurdum
Zamana, mekana, hayata karşı
Belki o zaman, yanı başında dururken,
Sevdiğin insanı görmezden gelemezdin.
Bir selamı bir sevenden esirgemezdin! ! !