Bİr Şehrin Ortasına Düşersin

Bİr şehrin ortasına
Düşersin,
Yapayalnız...
Şehir alır başını
Gider.
Dalgalanırsın denizinde
Hatıralar takılır
Bir martının kanadına
Ankara kuşları
Uzaktadır artık
Şimdi bir vapur çığlığı
Islık ıslık...
Demir alma vakti geldi
Sıradaki liman neresi bilinmez.
Güvertede bir yabancı.
Düşünme artık
Yabancı...
Dalma artık
Köpüren şu sulara
Bekleyen bir şeyler var seni
Burada,
Çok yakında.
Aç göğsünü
Bırak işlesin
Soğuk ciğerlerine.
Yok korkumuz
Bizim yaklaşan mevsimden.
Bırak yağsın yağmurlar
Bırak ıslanalım.
Bir vapurun çığlığı...
Ve
Açılıyor
' kadife, ağır
bordo perdeler'
Yavaş yavaş...
Bir başka sahnede
Bir başka oyunla
Selamlanıyor
Şehir
Ne siyah
Ne beyaz...
Gri bir düş
Avuçlardaki...
Seyirciler sessiz.
Pusuya yatmış
Alkışlar...
Dikmiş gözlerini sessizlik
Üstümüze
'Duy artık sesimi! '
Diyor rüzgar,
'Duysana...'.
Bak,
Yaklaşan bir gemi var limana
Yok bu senaryonun
Yazılmış bir sonu.
Oyna oynunu diyor
Deliler,
Bak seni izliyor
Seyirciler!
Gri avuçlarda
Pusuya yatmış
Yorgun düşler,
Sessizce alkışları
Bekler...

(Eylül/2003. Beşiktaş vapuru.)