Rüzgar, kainatın ölümünden doğan şehrin adıdır. Bu ise bir şehrin intihar mektubu.
Siz beni yenemezsiniz çünkü ben sizinle savaşmıyorum.
Sabır varsa da içimde umuda utancımdan yanaşmıyorum.
Kan kusuyorum kızılcığa aş diyorum aşıma alışmıyorum.
Şehir yağmurdan yana ben yağmurla tanışmıyorum.
Taşınmıyorum yağmurlu güze çünkü sonu hep yağış bu yolun.
Dinle sevdiğim, bu ayrılık saatidir.
Dünya var olalı beri çirkin ve soğuk,
Erken içeceğimiz bir ilaç gibi.
Tadı dudaklarımızda acımsı, buruk.
Bu saatte gözyaşları, yeminler,
Boş bir tesellidir inandığımız.
Devamını Oku
Dünya var olalı beri çirkin ve soğuk,
Erken içeceğimiz bir ilaç gibi.
Tadı dudaklarımızda acımsı, buruk.
Bu saatte gözyaşları, yeminler,
Boş bir tesellidir inandığımız.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta