Yatalaktır mevsimler bu kentte
İki ayağın büyük gelir.
Kolların dışarıda kalır hep.
Ah! Yağmurun küsü, yoksulluğun kızı kentim.
Taşırsın yoksulluğu yıllarca bana mısın demeden
Bir sevdayı kaldıramadın.
Terk edilmiş evlerin saksılarının özlemi var içimizde.
Sevgilinin belinde elimiz
Bakamadık pencereden yağmura…
Ey! sevgili şehrim bağışla
Yönergesiz geldik hayata.
Yoksulluk ve yoksunluk pıtırak otun
Sevdaya nadaslı yürekler
Elbet bu kentte de bir gün gülecekler…
Kayıt Tarihi : 30.1.2004 16:01:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!