Bir şehrin gecesi Şiiri - Rukıye Acar Genç

gece ağır ağır sarıldı sokaklara
Allah'a ısmarlayıp ayrıldı gündüz
indirdi perdelerini ıslak camlar
pervazında bekleşen güvercinlere inat
güneş başkalarının sabahı oldu şimdi
halbuki yine çok alışmıştı gözlerim
hayatın,heyecanın anacığı gündüze
yine beklemek kaldı bana
çekilip içimin aydınlığına
son bir sıcak nefes yollayıp
şehrin titreşen güvercinlerine

bu gece yalnızlığında
bu mavi ve morun siyahla kaynaşmasına
ay ve yıldızların bir olup
karanlığı yok etme çabalarına
kayıtsız kalamıyor yüreğim
karanlıkla dost oldukça şehir ve evler
dahada duyarsız oluyor kibirli pencereler
iyice sokularak birbirlerine
sabahı bekliyor yuvasız güvercinler

bir şeyler yapmalı bu gece
bu mayınlı şehri uyandırmalı artık
patlamadan gözlerimizde uyku
karanlığın cakasını bozmak için yeniden
fırlatıp gaflet yorganını bir kenara
teker teker çalıp tüm kapıları
perdeleri ay ışığıyla tanıştırmalı
yeniden bakmalı şehir huzurla
aya, yıldızlara,geceye
ışığın hiç terketmediğini görüp
gecelerle barışmalı sokaklar

bir şeyler yapmalı bu gece
belki ısıtmalı soğukta bekleşenleri
yada güvercinlere ağaçları geri vermeli
yastığa baş koymanın bir anlamı olmalı
uykuya,geceye şahitlik için dalmalı
ve uykudan geceyle hasbihale kalkmalı
kabul etmeli artık önyargıdan uyanıp
güneş ve ayın tek ışıktan doğduğunu
ve anlamalı şehir, gecenin başka şey
karanlığın çok başka şey olduğunu

10.kasım.2009