Oldu işte sonunda,
Gidiyorum bu şehirden de.
Hep böyle olmuştur zaten,
Çekip gitmişimdir
Tükendikten sonra koca bir şehir,
Beni tüketmeden.
Geride kalanlar oldu hep,
Yitip gittiler, unuttum,
Unutulanlar bazen aşkı yaşatan
Diri bedeninde bir kadın
Bazen de
Yaşananlara burnumuzdan soluyarak küfrettiğimiz
Kader arkadaşları oldu...
Doğrusunu söylemek gerekirse
Ne bir kadın
Ne de ortak mekanları
ortak zamanlarda paylaştığım erkekler gerek
Yaşamak, üretmek ve var olabilmek için.
Bir seviyi paylaşacak
Ve avuç içlerinin ince kumullarında
Yaşatacak kadar güçlü olan dostlar gerek bana,
Evet bir şehri daha öldürdüm,
Allah kahretsin pişman değilim…
Kayıt Tarihi : 28.9.2005 14:45:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!