Bir Şehit Haberi Kadar Dokunamadın Yüreğime

Başımı yastığa koyduğumda ağladığım bile oldu bazen,
Ya da resmine, gözümü kırpmadan şafak sökene kadar baktığım..
Ama bir şehit haberi kadar dokunamadın yüreğime,
Kızına son kez sarılan bir komutanın fotoğrafı kadar değerli değildi gözlerin.
Her gece duamda, senden önce şehit olmayı diledim Rabbimden...
Adını andığımda, seni Onunla elele gördüğümde yüreğime saplansa da hançer;
Varolan en derin acı, şehitlere kazılan makber.
Her gün öldürdüğüm yüreğimde seni birkez gömmek kolay,
Hak divanında; Zira onlar dirilerdir denilenlerden omakta olay!
Senden öncesi, bana kılınan toprak helâl,
Şahittir sevdama parlayan yıldız, ağlayan hilâl.

Bayrak kadar ortak olamadın sırlarıma.
Yanağımdan her süzüldüğünde bir damla yaş; bahanem sendin.
Gidipte gelemeyenler, kefen bile giyemeyenler geldikçe aklıma,
Yakarken yüreğimi hak aşkı sığdırmadığım saklıma,
Varsın diye şükrettiğim Hediyem sendin..

Kızma bana!
Sen yoksan; akıl noksan, fikir noksan.
İçince hak şerbetini neyime yarar elin olsan..
Başucumda bayrak dalgalansın derim, yeter!
Yokluğun beter, bedenden ayrılsın ki serim, beter!

Çık desem hayaline aklımdan,
Feleğimi şaşırtır çıkmazsın.
Mehmet Akif der ya hani;
Gömelim gel seni tarihe desem sığmazsın!

Hayalin aklım ile becayişte,
Yokluğun yakar, varlığın batar işte.
Her haltı çözerim de;
Gidişine hayalim bile şaşar işte.

Yine karanlıklar içinde odam,
Anam ağlar halime, bakakalır babam.
Her geceye vardığımda yanar yüreğim,
Dilime dolanır senden yüce tuttuğum duam.