Bir Şehit Gazeli de Ben Yazmak İstemiyor ...

“Şehitler ölmez, vatan bölünez” nağmeleri duyuyorum etraftan,
Sana şiirler yazmak gelmiyor içimden,
Üzerine güller dökmek nafile…
Postalının tabanındaki yarıklardaki çamur olam çıktığın yolda,
Veya palaskandaki kemerin iğnesi olam Memedimmm!

Sana nağmeler yazmaya haya ediyorum yine de,
Korkusuzcasına şahin bakışlarının altında,
Keyfe keder dünyamda içtiğim çayımın rengindesin,
Beynimdesin vatan aşkıyla atan kalbimin şimşeklerimdesin.
Elde sensin, dilde sensin gönüldesin taçtasın,
Kahpelerin kalleşlerin yüzünden revaçtasın.

Sen kii, “Murat Dağlarından İndik Aşağı” türküsünü söylerken Gabar Dağlarında,
Elinde silah, burnunun ucundan geçen merminin vızıltısını duyarım içimde.
Sevdiklerinin gözyaşlarında akarım,
Damla damla kan kan bedelini ödeyemem Memedim.
Sana nağmeler yazarken erir kelimeler,
Hainlere rağmolur titreyen bedenim.

Ben kii, milliyetindeki değerlerle şevklenen,
bağımsızlık marşızı dinlerken sicimlenen gözyaşlarımda iç çekişen bir neferim.
Sen şüheda mertebesindeyken, ben şüheda fışkıracak toprağı öpenlerdenim.
Toprak koksun üstümüzde, gün doğmasın, günler aydınlık olsun milletime.

Bu milletin dini bir, ülküsü bir, türküsü bir, birdir bir olan Allah iledir.
Bu millete bu cennet zemine sevdalıdır yüreğimiz,
Senin gibi, TIPKI SENİN GİBİ, TIPKI SENİN GİBİ MEMEDİMMM!
Sana kızıl kanlar yakışır, bana da kalbimin taaaa içlerinden dökülen nağmeler,
Nağmeleri dökerken kızıllıklarının içinde yüzenlerdenim.

Bir benim, bizdenim, bizim milletin cemindenim,
Sendenim, senin DEMindenim.(*)

DEMİNDEN derinden, vuslatın kederinden aşkla şevke peşinden gidenlerdeniz.
Sana sevdamız, sana rüyamız, ötelere (imanla) gidenlerdeniz.
Memedimm, sana ben gitme demedimm, diyemedimmmmm!

(*) Dem: Kan
22 Ekim 2007 Balıkesir