Bir Şehit Çocuğunun Dramı Şiiri - Kâzım ...

Annesi evlendi acıyla doldu
Kardeşi kundakta sararıp soldu;
Bu şehit oğluydu açlıktan öldü,
Emin bu acıyı, silip de geçti.

Kardeşi ölünce ağladı Emin,
Kader zincirine bağlandı Emin,
Yokluk çilesiyle dağlandı Emin,
Felek çemberinden, gelip de geçti.

O gençlikte sevda ile taşarken;
Bunca acı kader ile yaşarken…
Çetin zorluklarla bir bir aşarken,
Bu hayat girdabını, bilip de geçti.

Babasını zaten görmedi Emin,
Çocukluk zevkini sürmedi Emin,
Kimseye hiç taviz vermedi Emin,
Derin düşüncelere dalıp geçti

Bu yetim yavrunun acı yarası;
Devlet vermemiş ki şehit parası.
Zenginlikle hiç olmamış arası.
Acılar içinde kalıp da geçti.

Alamadı yalan dünya muradı;
Fakirliğin çaresini aradı…
Çok çalıştı hep ellere yaradı.
Bunca engelleri delip, da geçti.

Ben Kazım’ım o Eminin oğluyum,
Doğum yerim Sivas, Çepni köylüyüm.
Handan, Kenan, Metin ile soyluyum,
Nice kahırları alıp de geçti.

Kazım Özgür
3/OCAK/2010