Bir Şehirden Ayrılık... Şiiri - Ediz Kar ...

Neler yaşadığımı bir ben bilirim,
Bakma sen herkes güya beni benden bile iyi biliyor,
Ama kimse bakmadı kafamı her yastığa koyuşumdaki çaresizliğime,
Kimse dinlemedi,eğilmedi,istemedi,
İstemedi bu dünya ne beni ne de sevgimi…
Sustum,
Korktum zannettiler,hatta bir de umarsızca güldüler,
Konuşmadım konuşmayacağım da bundan böyle,
Darp izlerini gördüler ama sormadılar nedenlerini,
Yani hepsi iyi günün dostu olmayı yeğlediler,
Elimden tutan ise hiç olmadı ne yazık ki…
Şimdi hayatımda yeni bir milada hazırlanıyorum,
Ağır,aksak ama ayaklarım yere basarak,
Bundan farklı bir dünya kurabilmek için,
Gideceğim buralardan arkama bakmayarak…
Eskiden söylediğim bir şarkı var yine tadı kalmamış dilimde,
Her dinlediğim namede sanki biraz daha oradayım,
Bir kısmım belki burada ama inan ki başka havadayım,
Ellerim titriyor,gözlerim yanıyor ama anlatmamalıyım…
Gidiyorum buralardan,
İstanbul bile inanmayacak bu apansız ve hoyrat gidişe,
Beni omzumdan tutma artık İstanbul,faydası yok,karar verildi,
Terk-i diyar var şimdi sadece serde,
Tüm yüklerimi atmış bir şekilde,
Senin o değişen çirkin yüzüne bir elveda bile demeden,
Gideceğim,sen de arkamdan sakın yalancı gözyaşı dökme…

16.Haziran.2004
Saat:23:55
İstanbul