Bir Şehir Vardı Akasyaların Gölgesinde

Ben duydum ağladıklarını siz duymadınız
Hastalanıp inlediler bakmadınız
Seherde kuşlar ağladı desem inanmazsınız
Ne dönecek yuva ne konacak dal bıraktınız
Rüzgar okşamayacak artık
O yeşil yaprakları
Duymayacağız ne gizemli kokuları ne fısıltıları
Oysa geçtiğim bütün sokakları
Yeşil bahçeler kucaklardı
Ve başımın üstünde hep o akasyalar
Olanca güzelliğiyle çiçek açarlardı
Bir ışık pırıltısıyla yıkasa
Yine yağmurlar
Ne çıkar ıslnasam iliklerime kadar
Sizinle geçen çocukluğum ağlıyor
Ardınızdan
Gençlik hülyalarım yasta
Bir bir kırılan dallar perişan
Ne sevdalar yeşerdi
Ne anılar gölgelendi
Koynunuzda yıllarla
Ve bir güzel zaman geçti
O akasyaların altında
Ey memleketim değişme bu kadar
Hiç bir şey adına
Yeşilsiz çiçeksiz şehrim gri tonlarda
Zamansız yitirdiğine ağlıyor
Bu toprak ana
Bir acı vedaya
Bir ah beklemede
Bir şehir vardı
Akasyaların gölgesinde
Vuracak yüreğinizden
Bir gün sizide
Mutlak o ilahi yasa