Bir Şehir Masalı: Ak Sakalsız Pak Dede

Soğuk bir kış günü:
Tovır’dan seker, pilaza’dan iner rüzgâr
Lodos poyraz neredee?
Arabalar balık gibi akar iken caddede:
Şişli girişi
Trafik ışıkları
Ve yaşlıca bir dede.
Yüzünde hafif bir tebessüm;
Kısa boylu hafif tombul,
Boynunda iri madalyalar;
Tıraşı düzgün, hafif kambur.
Kısa safari gömleğinde tenekeler,
Gazoz kapakları
Ve altında futbolcu şortu;
Spor ayakkabı ve konçlar,
Kafasında köylü şapkası
Ve en irisinden
Volkmen kulaklığı.
Velhasıl
Külliyen tezat.
Sessizce bağırıyor bu zat:
Yanıyor içim dışım biraz daha buz at!
Artık kafama değil
Üstüme taktım bizzat.
Bu şehri seviyorum,
Sayenizde deliriyorum.

Sesini görüyorum.
Bu şehrin adamıyım,
Tersini yapıyorum;
Tebessümün kahkaham
Ben kafama takıyorum;
Sen düşünü taşırken,
Düşünüp taşınıyorum.