Bir şehir ki Şiiri - Metin Egeli

Bir şehir ki;
Yasaklar sarmış etrafımı,
Tebessümlerim ertelenmiş,
Sır kokar üstüm başım.
Bu zemherir ayında,
Tepeden inen soğuk sevdaların
Donuk uzaklığında…

Bir şehir ki;
Düşlerim asılı kalmış,
Adı bilinmeyen
Ve yalnızlık kokan,
Ve karanlık
Ve soğuk sokaklarında…
Yalnızlıktan üşürken ben
Sevdalarımda bir göç hazırlığı,
Toplamış denklerini,
Ruhumdan kalkıp
Bilinmeze doğru…

Bir şehir ki;
Bir sis perdesi
Ardı belirsiz,
Yağmuru beklerken,
Kar diz boyu,
Hamsine razı olmuşum
Donmaktan beter yüreğimle…
Donamamış,
Bitememiş,
Gidememiş…

Metin Egeli