belkii birgün bu şehre yolun düşerse karanlıklar şehri bu şehre karın yağdığını pek nadir görürsün son tren istasyonun son petrol yatağının son dumanın burda başladığını görürsün ve son faili belli ölümlerin şehri sessiz ve derinden
ve yağarken tüm ayıplarını örtüyor şehrin
içindeki hüznü sevgiye dünüştürüyor şehrin
kırlangıç sürülerin geleceğini müjdeliyor
kuşsuz kalan bu şehrin
ve ben kanatsız bir penguen gibi gönlüm
Sevgilim, bir günün ortası şimdi
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Devamını Oku
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta