Gezdim sokak sokak yalnızlığımı
Her köşesini ezberledim hasretinin
Attığım her adım imzam oldu yollara
Sevgin olmadan yaşlandı bu beden
Kaybolmaya yüz tutmuş hayaller düşler
Bir şehir düşledim kendime
Binaları duygulardan yoksun insanlar
Sokakları hasret girdabı
Ağaçları yeşermeden kesilen umutlar
Bankları gelmeyeceğini bile bile bekleyenlerle dolu
Kaldırımlarındaki taşları kalbimin kırıkları
Rüzgârın savurduğu kumlarsa hayallerim
Yine çaresizliğimde sessiz yalnız bir şehir düşledim
Yokluğun böyle bir şey sevgisizliğinde boğuldum bu şehrin.
Zennehar Yılmaz
Sen benim sarhoşluğumsun
ne ayıldım
ne ayılabilirim
ne ayılmak isterim
başım ağır
dizlerim parçalanmış
Devamını Oku
ne ayıldım
ne ayılabilirim
ne ayılmak isterim
başım ağır
dizlerim parçalanmış
:)) neden?
Bence böyle şehir düşlemeyin derim.İlhamınız bol olsun.
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta