Gezdim sokak sokak yalnızlığımı
Her köşesini ezberledim hasretinin
Attığım her adım imzam oldu yollara
Sevgin olmadan yaşlandı bu beden
Kaybolmaya yüz tutmuş hayaller düşler
Bir şehir düşledim kendime
Binaları duygulardan yoksun insanlar
Sokakları hasret girdabı
Ağaçları yeşermeden kesilen umutlar
Bankları gelmeyeceğini bile bile bekleyenlerle dolu
Kaldırımlarındaki taşları kalbimin kırıkları
Rüzgârın savurduğu kumlarsa hayallerim
Yine çaresizliğimde sessiz yalnız bir şehir düşledim
Yokluğun böyle bir şey sevgisizliğinde boğuldum bu şehrin.
Zennehar Yılmaz
Dinle sevdiğim, bu ayrılık saatidir.
Dünya var olalı beri çirkin ve soğuk,
Erken içeceğimiz bir ilaç gibi.
Tadı dudaklarımızda acımsı, buruk.
Bu saatte gözyaşları, yeminler,
Boş bir tesellidir inandığımız.
Devamını Oku
Dünya var olalı beri çirkin ve soğuk,
Erken içeceğimiz bir ilaç gibi.
Tadı dudaklarımızda acımsı, buruk.
Bu saatte gözyaşları, yeminler,
Boş bir tesellidir inandığımız.
