Artık yok bu ağlayan şehirde,
Balkonunda neşeyle çay içen yaşlılar,
Evinin penceresinden son direktif veren
‘’Kardeşinin elinden sıkı tut yavrum,
Yoldan dikkatli geçin’’ diyen genç anneler,
Artık yok bu ağlayan şehirde,
Köşe başında servis bekleyen çocuklar,
Çay içilen,çocukların güle oynaya koşuştuğu,
Parklar,bahçeler,
Artık yok bu ağlayan şehirde,
Emeklilerin sohbet ettiği banklar,
Fıskıyelerinde suları akan,
Ağaçlarında kuşları ötüşen,
O alanlar,
Artık yok bu ağlayan şehirde,
Genç ailelerin piknik yaptığı,
Aşıkların el ele dolaştığı,
Kavaklı sahilleri,
Değirmendere çay bahçeleri,
Çınar altı sanat eserleri,
Artık yok bu ağlayan şehirde,
O İnsanlar,o sokaklar,o evler.
1999
Basri YıldızKayıt Tarihi : 7.5.2011 11:35:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
17 AĞUSTOS DEPREMDEN SONRA AĞLAYAN ŞEHİR GÖLCÜK İÇİN YAZMIŞ OLDUĞUM ŞİİR.

Sayın sevgili şiir dostum mükemmel bir şiir.
Duygular hisler ve anlatımlar su gibi.
aktığı bir zaman.işte o zamanın meyvesi olan.
eseri Kutluyorum ve
başarılarınızın devamını diliyorum.
Selam ve saygılarımla.
.........................
TÜM YORUMLAR (1)