Bir şehir Şiiri - Arin Roni

bir başında acı var sancılı insanlar
diğer ucunda zevkten kuduranlar
nasıldır yaşamak diye sormayın
yürek kaldırmıyor sevgili nasılsın diye sorma

sancılıdır hiç olmadığı kadar sancılı
ölende ölene bakanda insan
içimde hüzün yalnızlık ve yoksulluk duruyor şimdi
delirsem belki kolayına kaçarım hayatın

nerde başladı hayat nerde bitsin
yaşıyormuyuz yoksa yaşadığımızımı sanıyoruz
anneler perişan çocuklar perişan herkes perişan
nasıl gülebilir ki insan neresindeyiz şimdi hayatın

bir ağrı başlıyor sol mememin altında
gözlerim yanıyor birden sonra günahlarımı hatırlıyorum
korkuyorum zamansız ya biterse
sanki hiç bitmeyecek,ansızın olacak bilyorum, hiç hesapta yokken

bir çığlık yükseliyor
eksik giriyoruz hayata diye
zaten bir yanımız eksik değilmi
sevgilerimi yolluyorum sevgilim
kirlenmemiş duygular adına