Bir Şehir Şiiri - Ramazan Bölük

Ey Kur'anın 'Beldetün Tayyibetün'ü!
Fatih Sultan Mehmed'in gözbebeği,
Yüce Türk halkının canı ciğeri;
Türkiyemin en güzel yeri:
'Aziz İstanbul'

Sendedir ne ararsam sende,
İlahi aşkı bulurum minarende,
Dünyayı bir başka görürüm galatanda,
Ülkemin en güzel yerinde:
'Aziz İstanbul'

O yüce Sultan'a Fatih'i övdüren,
Ezanlarıyla ehli imanı aşka getiren,
İhtişlamıyla özünü dünyaya sevdiren,
Maneviyatıyla insanlara huzur veren:
'Aziz İstanbul'

Sensindir Asya ile Avrupa'yı bağlayan,
Hazreti Fatih'e Fatih ünvanını sağlayan,
Yüzyıllardır gönüllerimizde çağlayan,
Bizi bu denli birbirimize bağlayan:
'Aziz İstanbul'

Dünyanın yedi harikası var; senin de tepen,
Şu yalan dünyada insanın içini ürperten,
Elzemdir öbür alem için kefen,
Sen kefenim ol, ben de sana beden.
'Aziz İstanbul'

Edersin istihdam hem dinliyi hem ladinliyi,
Fakat yine de ayırırsın bilgisizle bilgiliyi,
Hemencik fark edersin alnı kara çizgiliyi,
Vermezsin canı cananı alsan da sevgiliyi:
'Aziz İstanbul'

Surlarında gördüm dünyasını ahiretin,
Ne oldu? Doldu mu yoksa az olan vaktin?
Vermezdin şu yalan dünyaya değer kıymetin,
Söyle şu biçare aşığa nedir niyetin?
'Aziz İstanbul'

Şu boğaz köprüsünde içip de sızanlar,
Duymaz mı ki? Şahitlik eder ezanlar.
Ne kadar güzel yazsa da yazanlar;
İfade edemez kutsiyetini Ramazan'lar.
'Aziz İstanbul'