Bir ses Şiiri - Mehmet Reşat Güney

Sadece bir ses verdi
ağaca zincirlenmiş yeşilinden.
Ufukta beliren kapkara bir bulut
gözlerimin ucunda söndü.

İsli bir dünya bıraktı geriye;
kurşuni bir sisle sarıldım.
Ne dokundum, ne anladım —
donmuş bir hece gibi sustum.

O ilk sesin yankısı içimde büyüdü,
titreterek sardı damarlarımı.
Buz kesmiş bir kar suyuyla
yeniden can buldum,
belki de biraz yanıldım.

Lakabım “Vehim” derler;
ama bugün kıvılcım gibiyim.
Bahar mı, sonbahar mı —
arasında kalmış bir nefesim.