Bir Seda Kalır Şiiri - Özcan İşler

Yaşanmış maziden en derin izde,
Ne şekil, ne şema, ne eda kalır.
Sesine ses veren çamur denizde,
Üç harf bir kelime; bir seda kalır.

Gönlün köşkünü bir sevilen yıkar,
Sevene her zaman inlemek düşer.
Sevenler iç döker sevilen yakar,
Dostlara dertleri dinlemek düşer.

Akıl, fikir yetmez çok şirin diller,
Bir kalp ateşinden öyle lâl kalır.
Ömrün baharında tutuşan eller,
Zamansız ayrılır böyle el kalır.

Bir âşık bülbüle, gonca güllerin,
Zulmünde bülbüle ağlamak düşer.
Birbiri ardından gelen günlerin,
Ölümünde kara bağlamak düşer.

Sevgiye çağıran güneş hep doğar,
Şelaleler kurur bir düden kalır.
Kurban olmayan da cellâdı boğar,
Ne güdülen kalır ne güden kalır...

09.06.2014- Ümraniye