Bir sayfa daha çevirdim hayat kitabımdan
Virgüllerle dolu yamalı sevdalar,
Satır aralarına sıkışmış mutluluklar,
Mürekkep lekesi acılarla yüklü bir sayfa.
Her paragrafında hüzün,
Her paragrafında koskoca soru işaretleri.
Ünlem şaşkını sevinçler, yer yer takılmış satırlara.
Seni ele sevirem ki...
Diyirsen ki, niye?
Ne bilim işte ele!
Seni görende bir hoş olir, ölür ölür ölirem...
Ahşam olir davar, nahır, mal gelir.
Komlar, ahırlar dolir
Devamını Oku
Diyirsen ki, niye?
Ne bilim işte ele!
Seni görende bir hoş olir, ölür ölür ölirem...
Ahşam olir davar, nahır, mal gelir.
Komlar, ahırlar dolir
