Bir Savaşçının Mızrağı

Ve bir savaşçının son mızrağıydı
Elinde mızrak ve dilinde bir yemin
Karşısında ona doğru koşan düşman kısrağıydı
Ve vatanı bildiği dostunu kaybetmişti daha demin

Asker ölür, komutanlar kahraman olur derlerdi
Meydandaki tek asker de kendisi şimdi
Meydanda kurşunlarla delik deşik iki cephe
Tüm bu hırs boşuna cephelerdeki bayrakların rengi gibi

Cephe gerisi insanların kulakları ulaklarda
Herkes yuvaya dönmesi için evladını bekler
Bir köyün taş çatlasın kaçtır hane sayısı
Mutlu haber alamayanlar belki yarısıdır
Köy nüfusunun belki yarısından daha fazlası

Ve asker bıraktı elindeki son günahı
Kendisi gibi bir masuma bindi
İşte savaş buydu: İki tarafın
Karşılıklı olarak günah çıkarması