Size ateşe doğru koşmayı emrediyorum atlar
Geri almalıyız kulağımıza fısıldanan isimleri
Mutluluktan sonra acının parçalayıcı gözlerini
Yoksul evlerde öğrendiğimiz alfabeyi cesareti
Kurtuluş bir elma gibi duruyor tüm ağaçlarda.
Size aynı elmadan yemeyi emrediyorum atlar
İnsana, halka, toprağa, havaya, suya ve aşka
Birbirimizin cesaretine doğru koşmalıyız atlar
Sizi kavganın puslu sokağına davet ediyorum
Savaşçı şaha kalkan kalbimle seveyim seni
Cesaret, benim gözlerimden sana doğru uçar
Kavganın kanatlarına eklemek istiyorum seni
Bütün köyleri, bütün ışıkları, bütün desenleri
Koyup ellerime, bütün ağaçları, tanıt ellerime
Çekip fünyesini silelim dünyamızdan herkesi
Ben aşkın militanıyım hiç sönmeyen bir ateşe
Avuçlarımızı uzatmaya davet ediyorum seni
Ama kimsenin tarif etmesine izin vermeyelim
Bil ki seni sevdim tetikte bekleyen gözlerini
Kanlı karanfil misali büyütmüştük yüreğimizi.
Kanayan yaralarına daima yakın tuttun beni
Beraber tadalım bir şehri yakmanın lezzetini
Yürek denizinin sularından çıkarıp gözlerimi
Aydınlığım oluyor sesin nefesin ve her şeyin
Karanlığıma doğuyorsun izliyorum güzelliğini
Kanayan yaralarına daima yakın tuttun beni
Beraber tadalım bir şehri yakmanın lezzetini
Kayıt Tarihi : 6.2.2009 20:28:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)