Şato gibiyim
Duvarlarım eski taşlarla örülü
Dışarıdan bakanlar için soğuk
İçime girenler için sıcağım
Neler,neler var içimde
Kimseler bilmez
Ağlasamda,gülsemde
Ses vermem ki dışarı
Odalarım var içimde
Kapıları daima kilitli
Canım sıkılınca bazen
Elimde anahtar
Geziyorum odaları
Bir kapıyı açıp
Diğerini kapıyorum
Kimbilir belki
Kendimi arıyorum
Korkuyorum
Arkamda açık kapı bırakmaktan
Hemen kendimi kilitliyorum
Bir işaret olmalı
Bana gelen yolları gösteren
Bulmalı birileri bu eski şatoyu
Keşfetmeli yeniden
Çalıları temizlemeli yolumdan
Bahçeme güller ekmeli
Ben yenilenmeliyim acilen
Bir hayal odasından
Bir düşünce odasına geçiyorum
Hayata tutunmak için
Sebep arıyorum
Koridorun sonunda
Bir oda var ki
Kapısını açmak içimden gelmiyor
Biliyorum orası yalnızlık
Biliyorum orası dipsiz bir kuyu
Korkuyorum
Ve
Arkama bakmadan oradan uzaklaşıyorum...
Kayıt Tarihi : 7.4.2008 16:45:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hmmm...
.
Garip ama gerçekçi 1 şiir olmuş...
(Okuduğumuzun yalancısıyız:)
.
Hayata tutunmak için cidden 1 sebep arıyorsanız
(nâçizane tavsiyyemiz)
şatonuza şööyle essahlı bi' bahar temizliği yaptırmalısınız...
(Ya da şatoyu yıktırtıp;bi' site:)
.
TEBRİKLER...
.
Saygılarımızla...
.
DİLEK VE DUALARINIZIN KABÜLÜ İLE SEVGİLER YOLLUYORUM ESEN KAL SEVGİLİ ESKİMEYEN DOST..
Birol Hepgüler.
Kutluyorum sevgili Serap Özen ...
TÜM YORUMLAR (5)