Bir Şarkıyla Biten Çığlık Şiiri - Erdal ...

Önce bir şarkıyla başlar bildiklari herşey,
Utanır dudakları, saçları rüzğardan yumuşak.
Gözlerinde hep aynı tebessüm;
Bakamaz olmuşlar güzel gördükleri herşeye....

Bulutlarda gezinir geçikmiş hayalleri,
Sofrada utanır, hep kirli bildiğimiz elleri,
Giyilmez olmuş tek kalmış giysileri,
Toprak rengine dönmüş incinmiş ayak dipleri..

Akşamları hep aynı masalları dinlerler,
Birinde kahraman olmayı dilerler,
Güneydoğunun çok uzak bir köyünde,
Tatlı bir ninni yüksellir sekiz çocuklu kadın sesinde.

Hep birlikte umut tarlalarına koşarlar,
Ne biçmişlerse onunla yaşarlar,
Azrail kesilmiş bir taraftan kocalar,
Ölümsüz olmuş gülün dikenli tarafını tuttan kadınlar..

Hep cahil kalmış kapalı zihinleri,
Yorulmuş belli çürümüş,çürütülmüş bedenleri,
Ama daha şirin duruyor yanaklarında ki gamzeleri,
Bir gülümsemeyle bakar sırtlarında ki küçüçük bebeleri...

Ve aynı şarkıyla biter bildikleri herşey,
Bir resimden ibaretmiş hayalden geriye gerçekleri,
Gözlerinde bilindik bir tebessüm,
Ölmeye çoktan razı ruhtan önce bedenleri.....