Yaklaşamıyor yanıma,
Sonraya,
Kalmıyor sonrasına...
Ateşin içinde yanıyor kanatlar
Bu toz, solarken düşen çiçeğin tozu!
İçerde kalmalıydı,
Hayaller açınca pencereyi!
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta