Vakit çok geç değil, daha erken.
Çok sevdiğim şarkımı dinlerken,
Çayımdan bir yudum içiyorum.
İçim çayla ısınırken;
İçtiğim çay değil, sanki sensin!
Sen benim, çayımdaki dem’desin.
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
