Ucuz,ahşap bir bahçe katı,
Adı da bir,tadı da bir yuvaydı…
Büyük bahçesinde çocuk sesleri,
Bir sarı kız 9 yaşında,
Yaşı kadar yitik özlemleri,
Oturmuş merdiven boşluğuna,
Hasretleri yüklenmiş gözyaşlarına,
o kadar da önemli değildir bırakıp gitmeler,
arkalarında doldurulması mümkün olmayan boşluklar bırakılmasaydı eğer.
utanılacak bir şey değildir ağlamak,
yürekten süzülüp geliyorsa gözyaşı eğer…
belirsizliğe yelken açardı iri ela gözler zamanla,
öylesine derince bakmasalardı eğer…
Devamını Oku
arkalarında doldurulması mümkün olmayan boşluklar bırakılmasaydı eğer.
utanılacak bir şey değildir ağlamak,
yürekten süzülüp geliyorsa gözyaşı eğer…
belirsizliğe yelken açardı iri ela gözler zamanla,
öylesine derince bakmasalardı eğer…
