Akşamları yağmur yağınca ben senin için hep ağlarım,
Kış akşamlarında kar yangınlarında…
Kimselerin duyamayacağı kadar ağladım, hüzünlerim soba başlarında kaldı.
Sobaların ateşi özlemi bitirir derler; ama ben hep sana hasretli bir kuş gibi kanat çırparak geldim…
Benim sana hasretim bilinmez bir sevda sanki…
Kime desem seni; kim anlar ki beni…
Sokaklara “çıkmaz sokak” levhasını ne diye asarlar ki? İçimi çıkmazdan çıkarır mı ki sokaklar?
yalnızlık
hızla alçalan bulutlar
karanlık bir ağırlık
hava ağır toprak ağır yaprak ağır
su tozları yağıyor üstümüze
özgürlüğümüz yoksa yalnızlığımız mıdır
Devamını Oku
hızla alçalan bulutlar
karanlık bir ağırlık
hava ağır toprak ağır yaprak ağır
su tozları yağıyor üstümüze
özgürlüğümüz yoksa yalnızlığımız mıdır
Yüreğine ve eline sağlık kardeşim.
üç kez okudum,çok anlamlı çok akıcı,şimdi bir kez daha okumak istiyorum,gönülden tebrikler.
çok güzel , şiir gibi başlayıp şiir gibi bitiyor ve öylede zaten . ama biraz yüksek ses verilince sanki düz yazı kokusuda hissettiriyor kendisini. ama ne değişirki. çok güzel...kutluyorum
Bu şiir ile ilgili 3 tane yorum bulunmakta