Bir Sarhoş Şair Şiiri - Vedat Akdeniz

BİR SARHOŞ ŞAİR

Bilirim sözcükler soykırıma uğrar bazen
Tarifsiz sevdaların yaşadığı her coğrafyada
Herhangi bir kentin sarhoş gecesinde
Bir kadeh şarapla şair kesiliverir insan
Ve uykusuz geçen bir gecenin sonunda
Gün doğmadan kuytu bir köşede
Tüm satırlar siler kendini sevdanın satırlarından

Bilirim cümleler yoksul kalır bazen
Çöle düşmüş yağmur damlası kadar yetersiz
Oysa ne kadar varsıldır sevdalar
Ne kadar uçsuz bucaksız
Yasaklansa da kimi zaman insanoğluna
Bir şair çıkar aldırmadan günahlara
Yükler saklı sevdaları omuzlarına
Ve taşır alana de soyu tükenen umutları
nesilden nesile

Şimdilerdeyse ben ölümsüz bir sevda yolunda
Ölümlü hasretlerle düşmüşüm yollara
Seni bulsam düştüğüm bu yollarda yarim
Basıp geçtiğinde toz olan toprağa
karışmadan bedenim
Bak bu yüzyılda da şairlik bana kalmış
O yüzden sevda deşirip, umut toplamışım
Seni bulsam diyorum düştüğüm bu yollarda
Bulsam da soyu tükenen umutları çoğaltsam
Umutları çoğaltıp sevdaları yaşatsam yarim
Bir şiir yazsam adına gözlerinin içinde
Tüm cümleleri varsıllaştırıp
Sözcükleri yeniden diriltsem
Sevdamı bir nesilden bir nesile haykırsam
Ah seni bulsam yarim seni bulsam
Seni bulsam da kadehi atıp şairliği bıraksam.
19.05.2008