Bir santur sesinden kalan

Yaklaş bana
İmansız bir deve tüyü gibi
Savrul ebabilin gagasında her ayın med gününde
Mikailin uşağı bir rüzgar
Eteklerinde yar inci mi var
Döküle döküle kaldırımlardan yeşil bahçenin duvarlarına
Kayıt düş bileklerinden ilkleri kaçırışlarına
Yaklaş bana yayanlığını hızlandırarak rüzgar kadar

Bak bana
Bir derede boğulan köpekbalığına uyanarak
En kırılgan kayasına aşkın
Beyaz bir bulut var üstünde içimdeki kemiğin
Bak bana arafını kaybetmemiş bakışlarınla
Üzüm ağacı kasatura, kılıçbalığı kasatura, köy düğünü kasatura
Bak bana yalanlığını anarak yağmur kadar

Gör beni
Ne çok ölüm sustu dar bir kuyu sancısıyla
Kaç doğuma gebe birkaç it yavrusu
Ayağında takunya neşesi bir ay gecesinde
Kuzu seslerine horozların nefesine tıka kulaklarını sahte bülbül kafesine
Gör beni perdeyi sıyırarak lambasız evin depremi kadar

Çiz beni
Her cümlenin ucuna susturucu takarak
Ayakkabına bulaşan İstanbul kokulu kömür tozuyla
Aramice bir levhaya derkenar yaparak ilkel benliğimi
Sakalımı uzattığımı varsayarak geceleri modern bir kanepe üstünde
Cam gibi buzun üstüne belediye tuzu döktüğünü sanarak
En derin yarama bir göl dök Orta Anadoludan
Çiz beni migreninin orta yerinden sızan kan damlasıyla