Bir Şansım Olsaydı Şiiri - Murat Fidan

Bir kez daha dünyaya gelebilseydim
Bu defa ilk seni arar ve seni bulurdum,
Ve seni bulduğumda,
hep yanında olur hiç yanından ayrılmazdım.
Ellerini sımsıkı tutar , sen "bırak" desen de bırakmazdım.
Hep neşeli olurdum ilk hayatımda olmadığım kadar.

Ciddiyet sadece sana olan AŞK'ımda olurdu.
Daha çok yanında kalırdım,
Daha çok seninle uyurdum ve daha çok seninle sabahlardım.
Seyahat ederdik alabildiğine ve…
ikimizin de bilmediği yerlere giderdik..
Her sabah Güneşin doğuşunu birlikte izlerdik.
Daha çok denize girerdik, daha çok dağlara tırmanırdık.
Kırlarda koşar yuvarlanırdık
Geceleri Dolunayı seyreder aşkımızı Anlatırdık o’na, sabaha kadar.
Yağmurda birlikte ıslanırdık mesela…
ama; yine sobanın başında birlikte kuruturduk kendimizi.

Dondurma yerdik doyasıya...
Sen hasta olma diye hiç et yemezdik.
Üsküdar’dan eminönü’ne gider…
vapurdan martılara simit atardık.
Sultanahmet’de güvercinleri doyururduk,
Küçük ve yaramaz bir çocuk olurdun yüreğimin en ücra yerinde
Bir daha gelebilseydim Dünyaya
İkincisinde, hayali sorunlarım olurdu gerçeklerin yerine.
Parka giymezdik üzerimize hiç, üşüdüğümüzde birbirimize daha sıkı sarılalım diye...
Şemsiye almazdık yanımıza ,
siccin gibi yağan yağmurda sırıl sıklam ıslanırdık

Eğer yeniden gelebilseydim dünyaya
Ayakkabılarımı dama fırlatırdım
...ve sonbahar bitene kadar seninle çıplak ayak gezerdim.

Bilmediğimiz taşlı yollardan geçerdik de hiç ah! etmezdik
Biliyor musun ?
Çocuklarımız olurdu bir düzine,
Onlarla yaylalara çıkardık…
Belki de her yılın ilk karını biz çiğnerdik
Bir şansım olsaydı eğer...
Yine seni arardım, bulurdum.
Simdi buldum, birlikteyiz.
Ve biliyorum ki; mutluyuz ikimizde.

ÖMRÜM

...