Baharın ılık esintisinin sararmış bedenimi buz gibi üşüttüğü bir geceydi...
Ola ki bir gün buradan taburcu olursam, hayata yeniden, nerden başlayacağıma karar vermeye çalışıyordum.
'Dayan' diyordum ciğerlerime... 'N’olur dayan, bir şans daha yaşamaya'...
Gözlerimi yumuyordum. Dışardan gelen hafif rüzgar sesinin bana yön vermesi için bedenimi boşluğa bırakıyordum.
Uçsuz bucaksız bir kumsalda koşarken hayal ediyordum kendimi.
Çocukluk, o derin ırmak çağrısı
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
Devamını Oku
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman