İki elim kanlı kalbim huzursuz
yalan olur kendimi avutmam
öyle derin ki ölüm uykusu
tanrının katına böyle çıkamam
gelme ölüm bir şans daha ver
susuz kalmış bir çiçek gibi
ellerimi açtım yağmura doğru
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta