16/04/2002 Ordu/Ünye
Tutarsın nefesini, içinden bir istiğfar çekerek
Geçersin o kapıdan, karşında bir sandalye bir çiçek
Sandalyeye oturur, seviyor sevmiyor diyerek
Üç yüz altmış beş yaprağı, üç yüz altmış beş günde sabırla,
Tek tek...
Götürüp verirsin çiçeği, seviyormuşsun diyerek
Alır ve hayret… Hayret ederek, anlam veremeyecek
Yaşadıklarımdan öğrendiğim bir şey var:
Yaşadın mı, yoğunluğuna yaşayacaksın bir şeyi
Sevgilin bitkin kalmalı öpülmekten
Sen bitkin düşmelisin koklamaktan bir çiçeği
İnsan saatlerce bakabilir gökyüzüne
Devamını Oku
Yaşadın mı, yoğunluğuna yaşayacaksın bir şeyi
Sevgilin bitkin kalmalı öpülmekten
Sen bitkin düşmelisin koklamaktan bir çiçeği
İnsan saatlerce bakabilir gökyüzüne



Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta