Bir Sana Varamadım Şiiri - Bülent Baysal

BİR SANA VARAMADIM

Öyle bir bensin ki tıpa tıp benziyor sana
Yokluğuna yandım ben, bende bir an yansana
Çık gel arada bir sen, sana hatır sorsana
Çok kez geldim kapına, bir seni bulamadım.

Canı söksen yerinden, beni benden alsanda
Tepeden tırnağa, sarmaşık olup sarsanda
Yalın ayakla çölüne, savurup salsanda
Lal oldum meçhulünde, bir sana soramadım

Vurulup can evinden, yanıpta kavrulsamda
Dört iklim yedi düvel, ardından savrulsamda
Bir bahar seli gibi, taşıpta durulsamda
Her gün bin öldüm ama, bir sensiz kalamadım

Öyle bir efkar ki sorma hiç, vurgunu talan
Sensiz alınan her nefes, kos koca bir yalan
Kırpik secdesi yaşlar, azaptı geri kalan
Sende Leylaydım amma, bir Mecnun olamadım.

Açmamıs bir güldün, narında bülbüldüm oysa
Biri çıkıpta ruhumu, bu bedenden soysa
Geriye sen kalırdın, sevda dediğin buysa
Sanma sakın pişmanım, bir sana varamadım.

Bülent Baysal