Bir Samdanda Bes mum

Mumlar yandi gece basladi.
Unuttura unuttura senin adini.
Sahi sen varmiydin?
Yasamismiydik seninle?
Yoksa yasamisliklarimin adini senmi koymustum ben?
Ben sana denizi olmayan bir nehirsin derken,
Yagmurunu dökmekten aciz
Bir bulutmusum ben.
Pasli bir kilit gibiyim
Hicbir yana donmeyen.
Elimde avucumda simsiki tuttugum,
Bes mumu tutusturdugum.
Pervazsiz pencereme konmaz oldu kirlangic.
Saydim tam alti ay oldu,
Yoksa korktugummu oldu.
Mumlar yanarken kedilerde el atmaz oldu aleve.
Biyiklari yanmis belliki yönsüz kalmis.
Gec olmadan anladim
Hersey mum eriginde bir anmis.
Icimdeki yönsüz rüzgar,
Yaprak döker bu mevsimde.
Sogur yüregim simdi bir baska.
Bir tünek var yakinimda gözümün kestigi
yinede konmaya korktugum.
Yoksa oda sen gibi,
Bir görümlük yildizmi gögümde dersin.