Dolaşıp duruyorum akşama kadar,
Dokuz saat ayakta
Gittiğim on beş adım! ...
Her attığım adımda, çevreye fırlattığım;
Seri, keskin bakışlar! .
Gözlerim görmüyor, ayaklarım duruyor;
Her geçen saat tik – tak,
Akşamdan sonra dank – dank!
Zaman yumruklarını
Tam beynime vuruyor…
Salonda müşteri yok
Çalışanlar görüyorum.
Onlar hesap derdinde,
Kiminin elinde para! ..
Ben ekmek kaygısında
Düşünceler sıra – sıra…
Bir arkadaş soruyor:
“Dikil – dikil yoruldun, senin oturman yok mu? ”
Ben de sessiz bir cevap!
Gelip fısıldıyorum:
“Halini anlatamaz heykel olmuşum çok mu? ...”
Kayıt Tarihi : 29.12.2012 16:16:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!