Bir Salkımsöğüttüm yarin yolunda

Bir salkımsöğüttüm yarin yolunda
Yar bir ırmaktı, sessiz ve sakin
Mutluluk duyardım yoluna eğilmekten
Ve eteğine yüz sürmekten.
Rüzgar kımıldatırken incecik dallarımı
Okşardım uzanabildiğimce
Ve severdim gönlümce.

Tükenmek bilmezdi bekleyişlerim.
Sonra, yılların hışmına uğradık ikimiz birden
Devir değişti
Ve mevsimlerde ayak uydurdu değişime
Yağmurlar yağmaz oldu
Güneş, bir başka kavurdu
Ve sen akmaz oldun, suyun çekilince.
Sen kaynağında kurudun
Ve ben susuzluğuna yandım
Aşağılarda
Ve ben mahkumu oldum kurumuş yatağının.

Sonra, benimde döküldü yapraklarım,
Kurudu, kırıldı dallarım,
Dayanamadım susuzluğuna,
Yaşayamadım.
Gövdem sana eğildi,
Dallarım seni aradı,
Ayakta öldüm yokluğuna
Bir salkım söğüttüm ya ben
Bak, boynum bükük kaldı
Eskisi gibi.