Bir Salı Akşamı Şiiri - Erdem Dereci

Yine bir salı akşamı
Sıcak güneş kendini ağır ağır
Soğuk aya bırakırken
Kararan sokaklar
Ayın soğuk parıltısında
Yıldızların yansıması camlarda
Naz yapan bir kız gibi ışıl ışıl
Ve kaldırımlar
O karanlık ve puslu kaldırımlar
Durmadan yanıp sönen
Geceden kalma bir lamba tarafından
Sanki tacize uğruyor
Akşamın serin rüzgarı
Ağaçları hışırdatırken
Yüzümü yalayıp geçiyor
Yine o geliyor aklıma
Bir salı akşamı bırakmıştı beni
Arkasına bile bakmadan
Sadece elini yanağıma koyarak
''Artık bitti''
Eli yavaşça kayarken yanağımda
Ay soğuk parıltısını yitirdi
Yıldızlar yoktu
Camlar zifiri bir karanlığa mahkum
Sönük ve çirkin
Arkasından baktım
Karanlık kaldırımlarda yürürken baktım
Belki bir mucize olurda
Geri döner diye baktım
Ama sadece ben ve karanlık kaldırımlar vardı
Bu kaçıncı salı akşamı
Hiç bilmiyorum
Geri döner mi
Bilmiyorum
Lakin bir şeyden eminim
Soğuk ayın arkadaşlığında
Nazlı camların altında
Bir türlü aydınlanmayan
Karanlık kaldırımları gözlicem