işkencenin adı yok burda
Tenimin bir parçası oldu çektiğim zulümler
Kelepçediler ruhumu
Karanlık gözler
Dünüm geride kaldı
Umudum yarınlarda
Yazılır bir gün adım sokak başlarında
Sakınır nasırlı ellerim
Sevgilimin resmine dokunmakdan
Azad olduğum gündür
Uyanamazsam son uykumdan
Bir ağıt dolanır dillerde
Şairler ölmez
İnsan yaşarken kıymeti bilinmez
Hayat ne güzel
Yaşamak acı
Elleriyle örtecek üstümü bir mezarcı
Ne arayan oldu
Ne arayıp bulan
Utan sevdiklerim utan
Beni dinleyin dost dediklerim
Benim bildiğim bende kalsın
Sizin olsun söyleyemediklerim
Hayatım bir şerit gibi geçti gözlerimden
Kırılmayın incinmeyin dostlar sözlerimden
Bir garibin en son duasıydı bu
Bir şairin en güzel bedduasıydı bu
20 08 2009 perşembe hapishanelerde unutulan şair dostlara
Recep Özdemir 2Kayıt Tarihi : 20.8.2009 17:12:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!