Canım kızım,
Bu sana son hitabım olacak.
Yaşananlar için üzgünüm diyeceğim ama, yaşanamayanlar için inan mahvoluyorum…
Sevmek, bir insanın eline geleceğini verip, ne zaman mahvedeceğini beklemek kadar anlamsız.
Ne kadar çok sevse de gitti işte bak. Annen olmasına belki de –belki fazla- en çok yakıştırdığım kadın gitti.. Sevse Gitmez miydi, sevdiğinden mi gitti bunlar boş tartışmalar şimdi…
Ama ben, anlayamadım… İnan. Neden diye çok sordum kendime, inan mahvoldum ama bir cevap bulamadım ben.
Bir karanlık geliyor yokluğunun ardından
Ne zaman güneş batsa bu son gecem diyorum
Vazgeç yalan dünyanın köhne saltanatından
Yetişir bunca keder, bunca elem diyorum
Her şey sağır içimde ne şiir ne musiki
Devamını Oku
Ne zaman güneş batsa bu son gecem diyorum
Vazgeç yalan dünyanın köhne saltanatından
Yetişir bunca keder, bunca elem diyorum
Her şey sağır içimde ne şiir ne musiki
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta