BİR ŞAİREnin GÜNCESİ Şiiri - İnci Germen ...

BİR ŞAİRE' NİN GÜNCESİ

Her sabah olduğu gibi
Bir kaşık tomurcuklu ünlüyle
İki kaşık filizli ünsüzü
Harmanladı demlikte
Fokurdadıkça semaver
Demlendikçe harfler
Birleşecek hece hece
Dökülecekler dizelere
Belli ki demlenince şaire
Şiir içecek ince belli bardaktan
Nurlu ışığıyla ağarırken tan

Ne çok şiir yazdı
Hüzün doluydu yüreği
Ne kadar yazsa azdı
Çok geçmeden unutuldu kış
Hani nerede nisan mayıs
İşte şimdi aylardan yazdı
Eteğinden özlem damlayan şiirleri
Serdi çarşaf çarşaf
Gün görmeyen saklı bahçesine
Usanmadı ne asmaktan ne yazmaktan

Doğarken çengelli iğneyle omuzuna asılan
Ölüm ödüllü paketi
Açılınca günün birinde
Saçıldı gerçek gün yüzüne
Tanıdı renkli rüyalarını süsleyen
Tatlı uykularını kaçıran yazamadığı şiiri
El sallıyordu gülümseyerek
Komşu bahçenin duvarından
Elinden tutayım derken düşe yazdı
Güneşe hasret balkondan

Ağlara takılan şaşkın balıklarca çırpındıkça
Hızlı trenlerce aktı zaman
Bakmadan arkasına
Yıldız gibi kaydı an
Ayaklarının altından
Şaşırdı ardından bakakaldı
Söz dokurken gönül tezgahında
Boş verdi ev işlerine
Kaçtı ipin ucu
Görünmez oldu güneşin yüzü buzlu camdan

Her zamanki gibi
Gecenin gizemli siyahını
Örttü üstüne iyice
Sardı sarmaladı sağını solunu
Gizledi kendini kendi içine
Gerek duymadı nedene niçine
Sek sek oynadı biteviye
Yaşamla ölüm arasındaki
Pamuk ipliğine bağlı
O ince çizgide
Şiir avına çıktı gece gece
Kadın başına korkmadan