Besinin kaynağı; mutsuzluk,
Besinin ana maddesi; yalnızlık,
Onu mutlu eden tek şey;yok hayatında,
Gözyaşları, kaleminin ucunda; bir kadın...
Kalbi kağıttaki mürekkepten ibaret,
Kaybolduğunda kendini defterinin başında bulan,
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Şiirinizi
beğeniyle okudum
Çok Hoş olmuş...
Tebrikler Şaire...
güzel bir şiir
Duyarlılık güzellik şiiri bu. tebrik ederim Nazlıcanım
Bu şiir ile ilgili 4 tane yorum bulunmakta