Bir Şair Ölür Şiiri - Nebi Ünler

BİR ŞAİR ÖLÜR

Ey gardaş, ey bacı, bir tek Tanrı bilebilir ancak,
Bu gözler daha kaç temmuz, ağustos, eylül görür…
Hayatı yaşadıkça, ne kavgalar ne barışlar olacak?
Bitmişse verilmiş vademiz, sadece bir şair ölür.

Ne makam, ne para pul, nede şöhret isterim
İçimdeki lav püskürmeleri taşkınıdır hislerim
Aşiyan'ı gören bir çukurda çürümeyi düşlerim
Eyvallah hayat dediğimde, sadece bir şair ölür.

“Bitti…” dediği an ölmüştüm, zaten bitmiştim
Zümrütanka olmadan da ben buralardan gitmiştim…
Bir hayalet gibiydim, ben kendimi bensizliğe itmiştim
Ve belkisizdim… İşte bu yüzden, sadece bir şair ölür

Dudaklar da anıldıkça adımız, yaşayanlardanız
Vefasız yar eliyle, kırılsa da kolumuz, kanadımız
Hoyratça zincire vurulsa da bütün umutlarımız,
Yılgın Yağmur düşünce aniden, sadece bir şair ölür.

Dedeoğlu Aşiyan, 25.08.17 -18.33 Y.Y