Aydınlık fışkırsa da dört bir yanından,
Kaptırma kendini bu hoş ışığa,
Sen ki; çaresizlik perdesini aralamışsın,
yetmemiş senin koskoca aydınlığın,
sevdiklerinin gönlünü aralamaya...
Bu nedenledir ki şair;
Fenerin ışığını tüketme boşa,
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
