Bir Şair Bir Şehir-1 Şiiri - İsmet Zeren

Buldum tavan arasında solmuş bir zarfı
Okurken ağladım daha ilk harfi
Cevap verdin o an hani çok menfi
Bir şair bir şehir bir de sel vardı

Sonra geçmişti elime eski bir kitap
Sahaflarda uğruna düşmüştüm bitap
Koydum arasına senin için ettimi hitap
Bir şair bir şehir bir de gül vardı

Bir gün kavuşmak vardı sana ahtımda
Meğer ayrılık varmış kara bahtımda
Geriye bakmadığın o son rıhtımda
Bir şair bir şehir bir de el vardı

Ayrı Dünya’dayız artık ayrı iklimde
Sende mi bende mi bilmem suç kimde
Çoktan unuttuğun eski takvimde
Bir şair bir şehir bir de yıl vardı

İstesen istemesen de kıyıya vuran
O sonsuz gel gitler de arkanda duran
Boşlukta bedenini sımsıkı saran
Bir şair bir şehir bir de kol vardı

Karanlık kuytularında kandiller yanan
Bir çapkın bakışınla hemen utanan
Senden geliverip sana uzanan
Bir şair bir şiir birde yol vardı

Gözlerinde doğup kalbinde batan
Uğruna Dünya’yı birbirine katan
Bir tek kelimeyle seni anlatan
Bir şair bir şehir bir de dil vardı

Bir şair bir şehir bir şiir vardı....