bir Şair bir rüzgârı dinletir

yaşamakla bitiremediğim gözlerin
anlıyor yenilikleri
güneşler eskise de
çocuklar istemez
gündüzün bitmesini
ne kelimelerde
ne de rakamlarda
uykularda oyun yoktur

ben vandayım
istanbulda olayım keşke
haliç hariç
her taraf beni bekler
bak
ulumakta köpekler
insanı uyanmak için
fener alaysız
pankartlarla
sloganlarla
yollar aşınmasa da
sabır aşınır

ben hayli gece
dağlarsa aydınlık
ses akıyor
iki küreğimin arasından
karanlıkta kendime yetişemiyorum
gidiyor peşinden
yitirilenlerin

kıraç güneşler dağlarda
ben erzurumda
her gece
kar kapatıyordu söylediklerimi
sevdalar konuşuldukça yıpranıyordu
yüreğimi aralayan bakışlar
hazin bir umuda kanıyordu

5 Mart 95
Başkale